Eenmaal terug in de cel begon Bundy zich opnieuw op een ontsnapping voor te bereiden. Hij zag kans 500 dollar te vergaren, deels gebracht door een vriendin, deels.Archief van activiteiten, georganiseerd door Ons Amsterdam. Na de Eerste Wereldoorlog was er een groot gebrek aan metselaars en bakstenen. Ons Amsterdam - Archief van activiteiten. Dinsdag 3. 0 oktober 2. Aanvang: 2. 0: 0.
Locatie: West. Waer het anders, het soude mijn van herten leet wesen om te hooren. Dat weet Godt almachtigh die een cender der herten en een doorsoecker der nieren is. En zeer lieff uyt haar slaap. En seij roep niet als om haar vaader, die komt haas tuijs. De brieven bevinden zich in The National Archives (TNA) in Londen. Duizenden, nee tienduizenden brieven en minstens zoveel documenten uit de 1. Geschreven door mannen, vrouwen en kinderen. Verzonden uit of naar Vlissingen, Cura. Persoonlijke brieven, zakelijke brieven, kattenbelletjes, ladingbriefjes, scheepsjournalen, processen verbaal, bestellingen, boekhoudingen van (slaven)plantages, textielstalen, kleine enveloppen met zaadjes van planten, kranten en boeken. Dozen en dozen vol en sommigen zijn nooit geopend of gelezen. In deze lezing vertelt Drs. Ted Bundy - Wikipedia. Veroordeling van Ted Bundy. Ted Bundy (Burlington (Vermont), 2. Op dat moment was hij al veroordeeld voor de ontvoering van een tiener in Utah, werd hij nog vervolgd ter zake verdenking van moord op een verpleegster in Colorado en was hij tot twee keer toe ontsnapt uit de gevangenis. Daarnaast was hij op dat moment verdachte in meer dan 3. Amerikaanse staten. Hij benaderde zijn slachtoffers vaak in het openbaar en vroeg ze om hulp. Eenmaal bij zijn auto werden ze bewusteloos geslagen, geboeid en meegenomen. Bundy vermoordde zijn slachtoffers meestal op een vooraf gekozen afgelegen plek en veel slachtoffers werden teruggevonden met ernstig schedelletsel. Ook vertoonden slachtoffers sporen van verwurging en verkrachting. Vlak voor zijn terechtstelling bekende hij meer dan twintig moorden. De schattingen lopen echter op tot meer dan honderd vrouwen die hij om het leven zou hebben gebracht. Zijn advocate Polly Nelson noemde hem in haar boek Defending the Devil: My Story as Ted Bundy's Last Lawyer, dat in 1. Hoewel op de geboorteakte als vader een zekere Lloyd Marshall vermeld stond beweerde zijn moeder te zijn verleid door een zeeman met de naam Jack Worthington. Eleanors familie hechtte weinig geloof aan dat verhaal en er gingen geruchten dat Eleanors vader Sam de vader was. Er zijn aanwijzingen dat Eleanor haar zoon de eerste tijd na de geboorte aan zijn lot overliet en terugging naar haar ouders. Uiteindelijk kwam Ted bij Eleanor en haar ouders in Philadelphia te wonen. Om te voorkomen dat Eleanor als ongetrouwde moeder zou worden nagewezen vertelden haar ouders Ted dat hij hun zoon was en Eleanor zijn oudere zuster. Sam Cowell was een tirannieke man die zijn vrouw sloeg en zijn dochter Julia eens van de trap gooide omdat ze zich verslapen had. Ook mishandelde hij dieren en was racistisch. Toen er een keer over Teds vader werd gesproken kreeg hij een enorme woede- uitbarsting. Zijn echtgenote was een verlegen en gehoorzame vrouw die last van depressies had en daarvoor geregeld behandeld werd met elektroshocks. Later kreeg ze straatvrees. Als kind liet Ted al afwijkend gedrag zien: zijn tante Julia werd eens na een middagdutje wakker en zag dat er keukenmessen om haar heen lagen met de lemmeten in haar richting. Ted stond naast haar bed en lachte. In 1. 95. 0 vertrok Eleanor (die zich vanaf dat moment Louise liet noemen) met Ted naar Tacoma, om daar bij familie te gaan wonen. Ze ontmoette via de kerk een voormalig legerkok, Johnnie Culpepper Bundy, en trouwde in 1. Johnnie adopteerde Ted officieel en samen kreeg het echtpaar nog vier kinderen. Ted fungeerde geregeld als oppas voor zijn halfbroers en - zusters. Hoewel Johnnie Bundy een emotionele band met zijn stiefzoon Ted probeerde op te bouwen bleef deze op afstand. Ted voelde zich een Cowell en was altijd erg op zijn grootvader in Philadelphia gesteld geweest. Ted keek neer op Johnnie Bundy die in zijn ogen te weinig verdiende en niet erg slim was. Johnnie kreeg weinig vat op Ted en moest zijn gezag soms laten gelden door geweld te gebruiken. Ted had al vroeg behoefte aan bezittingen. Bij het kopen van kleding trok hij zijn moeder steevast mee naar de duurdere merken. Hij begon met stelen en bleek daar uitermate gewiekst in te zijn. Bundy's herinneringen aan zijn jeugd in Tacoma zijn niet eenduidig aangezien hij verschillende verhalen aan biografen Stephen Michaud en Hugh Aynesworth alsmede advocate Polly Nelson vertelde. Aan Michaud en Aynesworth verhaalde hij over zoektochten in de buurt waarbij hij in vuilnisbakken zocht naar afbeeldingen van naakte vrouwen. Nelson kreeg te horen dat hij detectiveverhalen en true- crimeverhalen doorspitte op zoek naar verhalen met seksueel geweld, bij voorkeur met foto's van dode en verminkte lichamen, hoewel hij later in een brief aan Ann Rule ontkende true- crimetijdschriften te hebben gelezen. Tegen Michaud zei hij dat hij grote hoeveelheden alcohol dronk en dan 's avonds de straten afstruinde om bij huizen te gluren om vrouwen zich te zien uitkleden. Hij werd enkele keren door de politie aangehouden op verdenking van inbraak en diefstal. Hoe Bundy erachter kwam dat hij onwettig was is niet met zekerheid te zeggen want er bestaan verschillende verhalen over. Bundy vertelde aan zijn vriendin dat hij door een neef voor 'bastaard' werd uitgemaakt en die neef zou hem vervolgens zijn geboorteakte hebben laten zien. Michaud en Aynesworth beweerden dat hij de geboorteakte zelf vond toen hij in papieren van zijn moeder zat te bladeren. Ann Rule stelde dat Bundy in 1. Burlington ging en daar in het geboorteregister zijn akte opvroeg. Bundy bleek een goede leerling op school. Hoewel hij later beweerde moeite met vriendschappen te hebben, beschreven oud- klasgenoten hem als een populaire jongen. Buiten school hield hij zich graag bezig met ski. Omdat hij geen geld had voor goed skimateriaal stal hij ski's en ook vervalste hij skipasjes voor toegang tot skigebieden. Toen hij achttien werd kwam zijn jeugdstrafblad te vervallen, wat in veel Amerikaanse staten gebruikelijk is. Studies en relaties. Na een jaar stapte hij over naar de University of Washington. Daar leerde hij een studente kennen, Stephanie Brooks (pseud.) Zij was mooi, had prachtig lang haar in een middenscheiding, was afkomstig uit een rijke familie en zij belichaamde alles wat hij in een vrouw zocht. Hij viel als een blok voor haar. In 1. 96. 7 brak hij zijn studie Chinees af en had toen een aantal laagbetaalde baantjes. Hoewel Brooks hem aardig vond en een tijd een relatie met hem had merkte ze dat hij soms loog, waar ze beslist niet over te spreken was. Ook was ze van mening dat hij niet voor een huwelijk in aanmerking kwam, aangezien zij ambitieus was en zich doelen stelde terwijl hij zijn studie had afgebroken, geen plannen maakte voor de toekomst en verder op haar een onvolwassen indruk maakte. Dit had een verwoestende werking op Ted, die volkomen gedesillusioneerd was. Desondanks meldde hij zich als vrijwilliger aan bij het kantoor dat de Republikeinse campagne van Nelson Rockefeller in Washington co. Hij reisde naar Colorado, Arkansas en Pennsylvania om familie te bezoeken. In Philadelphia volgde hij enkele maanden college aan de Temple University. Volgens schrijfster Ann Rule ging hij in deze periode ook naar Burlington, Vermont. Daar zocht hij in de archieven naar zijn geboortegegevens en kwam erachter dat hij een onwettig kind was. Eenmaal terug in Seattle leerde hij in 1. Elizabeth (Liz) Kendall (pseud.) kennen, een gescheiden tandartsdochter uit Ogden, Utah. Om zichzelf en haar dochter te kunnen onderhouden werkte ze als secretaresse bij de medische faculteit van de University of Washington. Hun relatie ontwikkelde zich aanvankelijk vrij normaal al merkte ze dat hij haar niet altijd trouw was. Ze hield van hem en hoopte dat hij zijn wilde haren zou verliezen. Ze hielp hem ook financieel. Hoewel de relatie met Kendall voortduurde bleef Stephanie Brooks in zijn gedachten. Hij hield ondanks de breuk contact met haar via brieven maar zij leek niet bereid tot hernieuwing van de relatie. Bundy begon in 1. Hij deed het goed en was geliefd bij zijn professoren. In 1. 97. 1 werkte hij voor twee dollar per uur een tijdje bij een telefonische hulpdienst waar hij oud- politieagente en beginnend schrijfster Ann Rule leerde kennen. Rule en Bundy werden voor het werk aan elkaar gekoppeld aangezien er altijd in tweetallen werd gewerkt. Ze werden goede vrienden. Ze stonden mensen in psychische nood te woord en boden een luisterend oor. Bij telefoontjes van mensen die dreigden zichzelf van het leven te beroven hield de een de persoon aan de lijn terwijl de ander de politie inschakelde om ter plaatse poolshoogte te nemen. Zo hebben zij diverse mensenlevens gered, wat in het licht van Bundy's latere daden opmerkelijk is. Tijdens hun diensten spraken ze veel met elkaar en Bundy vertelde over zijn onwettig zijn. Rule vond hem sympathiek en merkte dat hij bezorgd was om haar veiligheid. Verder gaf hij haar goede raad toen hij van haar hoorde dat ze in scheiding lag. Ze nam op zijn verzoek true- crime- tijdschriften mee. Toen ze hoorde over zijn relatie met Kendall en zijn obsessie voor Brooks raadde ze hem aan Kendall niet op te geven. Rule schreef later een biografie over Bundy onder de titel The stranger beside me (in het Nederlands uitgegeven als Mijn vriend de seriemoordenaar). Na zijn afstuderen in 1. Harborview Hospital als counselor met psychiatrische pati. Een collega met wie Bundy ook een korte verhouding had merkte dat hij in zijn contacten met pati. Hij flirtte met de vele vrouwen die hij tijdens de bijeenkomsten ontmoette en viel verder op door zijn uitstekende contactuele eigenschappen. Hij ging naar toespraken van Evans' Democratische opponent Albert Rossellini en nam die met een cassetterecorder op zodat ze door het team van Evans konden worden geanalyseerd. Toen dit bekend werd volgde een klein schandaal aangezien Bundy zich als student had voorgedaan. Nadat Evans herkozen was werd Bundy door Ross Davis, de voorzitter van de Republikeinse partij in Washington, benoemd tot lid van de adviescommissie voor criminaliteitspreventie. Hij schreef artikelen voor de nieuwsbrief, woonde de vergaderingen bij en deed onderzoek naar witteboordencriminaliteit en het voorkomen van verkrachting. Daarna kreeg hij op voordracht van zijn Republikeinse vrienden een baan bij het King County Office of Law and Justice Planning. Hier hield hij zich bezig met onderzoek naar recidivisme onder criminelen. Tijdens dit onderzoek ontdekte hij hoe slecht de verschillende jurisdicties en politiediensten samenwerkten en ook zag hij dat veel misdaden niet tot rechtszaken leidden. Zowel Evans als Davis schreven lovende aanbevelingen voor Bundy toen hij zich bij de University of Puget Sound (UPS) en de University of Utah aanmeldde voor een studie rechten.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
January 2017
Categories |